Энэ бол Германы нэрт зохиолч Гёте-ийн “Өвөл дууслаа” гэдэг шүлэг. Германаараа уншихад нэг л гоё. Орчуулахаар жоохон онцгүй болоод байгаа юм аа. Гэхдээ яахав, биччихье! :)
Der Winter ist vergangen
ich seh’ des Maien Schein
ich seh’ die Bluemlein prangen
des ist mein Herz erfreut.
So fern ich in jenem Tale
das ist gar lustig sein,
da singt die Nachtigalle
und manch Waldvoegelein.
Ich geh’, ein’ Mei zu hauen,
hin durch das gruene Gras,
schenk meinem Buhl die Treue,
die mir die Liebste was,
und bitt, dass sie mag kommen,
all vor dem Fenster stahn,
empfang’n den Mai mit Blumen,
er ist gar wohlgetan.
Зүрхийг минь баясаан,
Тав дугаар сарын наран туяарч,
Зүйл бүрийн цэцэгс дэлбээлж,
Тачигнах өвөл дуусч байна.
Хаврын хөндий дуугаан дуулж,
Алтан гургалдайн хөг эгшгээр чимээлж,
Хөвчийн шувууд жиргэн бүжиглэсэн,
Адтай хавар баясгалантай, сайхан байна.
Найрагчийн зүрхэнд дутагдсаныг хаврын наран нөхөж
Хөнгөн гоёмсог, үнэн ярууг бэлэглэв.
Хаврыг хага яран би ойд алхнам
Ногоон зүлгэн дундуур цээж дүүрэн алхнам.
Дулаан байрныхаа цонхоор хүмүүс нарыг хараасай
Дүн өвөл дуусч, хөвч тайга сэрж байна.
Цэцэг навчтай тав дугаар сарыг инээмсэглэн угтаасай
Цэнгэл дүүрэн хаварт хүмүүс бид хайртайсан.
2008-01-13. 16:13.
No comments:
Post a Comment